Ο Ι. Μ. Παναγιωτόπουλος, μια προσωπικότητα πολύπλευρα δημιουργική, υπηρέτησε τα ελληνικά γράμματα για περισσότερο από μισό αιώνα καλλιεργώντας ευδόκιμα όλα τα είδη του λόγου: ποίηση, αφήγηση, κριτική, δοκίμιο, ταξιδιωτική εντύπωση. Το έργο του, σημαντικό σε έκταση και πολυμέρεια, συνοδοιπόρησε με τις εξελίξεις και τα γεγονότα των καιρών. Πνεύμα ανήσυχο και επινοητικό, ανοίγεται σε εκτεταμένους ορίζοντες από ιδιοσυγκρασία, αυξάνοντας με γεωμετρική πρόοδο τις βιωματικές του εμπειρίες και τους προβληματισμούς του. Η παρουσία του σε όλα τα είδη του λόγου που καλλιέργησε υπήρξε αξιόλογη και ουσιαστική. Η ευαισθησία, η οξύνοια και η διαίσθηση, ο ανθρωπισμός, η επιστημονική γνώση και η πολιτισμική καλλιέργειά του υπήρξαν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του με τα οποία κατόρθωσε να επιβληθεί ως εξέχουσα πνευματική παρουσία. Ως φιλόλογος με τα κείμενά του στη διαμόρφωση θέσεων για την παιδεία και την εκπαίδευση. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]