Ένας από τους πλέον δυσεπίλυτους γρίφους στη μελέτη του αρχαίου ελληνικού δράματος είναι, χωρίς αμφιβολία, η σκηνοθεσία του: οι κώδικες που διαμόρφωναν τη σκηνική του παρουσίαση αποσαφηνίζοντας νοήματα, προθέσεις και χειρονομίες. Ο σημερινός καλλιτέχνης διαθέτει, φυσικά, την απόλυτη ελευθερία να προτείνει τις προσωπικές του λύσεις, όσο ευφάνταστες και αν είναι αυτές. Συχνά, ωστόσο, νιώθει κανείς ότι τόσο η σκηνοθετική όσο και η φιλολογική ερμηνεία θα είχαν πολλά να κερδίσουν αν μοιράζονταν εμπειρίες, ερωτήματα και μεθόδους προσέγγισης. Αυτόν τον σπάνιο συνδυασμό θεωρίας και πράξης, επιστημονικής νηφαλιότητας και καλλιτεχνικής θέρμης διαθέτει ο τιμώμενος Ν. Χ. Χουρμουζιάδης, φιλόλογος και σκηνοθέτης, ομότιμος καθηγητής της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Το ερμηνευτικό έργο του γύρω από το αρχαίο δράμα προδίδει έναν ερευνητή με ιδιαίτερη ευαισθησία και γνώση στον τομέα της σκηνικής παρουσίασης, χαρακτηριστικά που οφείλονται (ή ίσως και να οδήγησαν) στη μακρόχρονη και γόνιμη θητεία του στο «μάχιμο» θέατρο ως σκηνοθέτη και μεταφραστή έργων του αρχαίου, νεοελληνικού και παγκόσμιου δραματολογίου. Ευρύτατη ποικιλία δραματουργικών ειδών και προσεγγίσεων, στενή συνάρτηση της μεταφραστικής με τη σκηνοθετική δημιουργία, νηφάλια και πάντοτε συνεπής και τεκμηριωμένη αναζήτηση των ερμηνευτικών τρόπων και μέσων: οι βασικοί άξονες του θεατρικού έργου του Ν. Χ. Χουρμουζιάδη χαρακτηρίζουν και την ενασχόλησή του με τη σκηνική διδασκαλία του αρχαίου δράματος. Με τον παρόντα τόμο, φίλοι, συνάδελφοι και μαθητές του Νίκου Χουρμουζιάδη θέλησαν, ως ελάχιστη αναγνώριση της πολύχρονης προσφοράς του και της ενεργού παρουσίας του, φιλολογικής και σκηνοθετικής, να του αφιερώσουν τις μελέτες αυτές.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]