Ο Θουκυδίδης σπάνια πραγματευόταν την ηθική υπευθυνότητα, αλλά δεν αδιαφορούσε για την ηθική, όπως έχει εσφαλμένα υποστηριχθεί. Βέβαια, ήταν πρωταρχικά ιστορικός, γι’ αυτό και ενδιαφερόταν όχι μόνο για τις πράξεις και τα βάσανα των λαών και των ατόμων σε ιστορικό επίπεδο, αλλά ακόμη και για την κατάσταση των ψυχών τους σε ψυχολογικό και φιλοσοφικό επίπεδο.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]