Κοιτάζοντας κυρίως στη δουλειά με παιδιά σε ένα ευρύ φάσμα πλαισίων, τόσο εκπαιδευτικών όσο και κλινικών. Το βιβλίο αποτελεί μια σημαντική συνεισφορά στη βιβλιογραφία της Θεραπείας μέσω των Εικαστικών. Παρουσιάζει με απλή γλώσσα τον τρόπο που τα παιδιά χρησιμοποιούν την τέχνη για να εκφράσουν στους άλλους τις σκέψεις και τους φόβους τους. Περιγράφει ακόμη πώς ένας εικαστικός θεραπευτής μπορεί να χρησιμοποιήσει την τέχνη για να κατανοήσει τις ανάγκες των παιδιών και να τα βοηθήσει να αποκτήσουν αυτοεπίγνωση, αποδοχή του εαυτού τους, ικανοποίηση αλλά και έλεγχο των παρορμήσεών τους. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]