Άκουσα ότι ο Θεόφιλος ήταν ένας απαίδευτος ζωγράφος! Όμως παρατηρώντας προσεκτικά ορισμένους από τους «αγροτικού χαρακτήρα» πίνακές του, ιδιαίτερα εστιάζοντας στο πώς ο Θεόφιλος επιλέγει το θέμα, πώς το χαρακτηρίζει, το αντιλαμβάνεται, το συλλαμβάνει και το δουλεύει μέσα στο μυαλό του, μπορώ να πω ότι ο αλαφροΐσκιωτος αυτός γυρολόγος, ο κατατρεγμένος, ο παλαβός, όπως τον έλεγαν, διέθετε συγκροτημένη σκέψη και διεισδυτική ματιά.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]