Τι απομένει όταν η θεολογία αδυνατεί πλέον να βεβαιώσει είτε την υπερβατικότητα είτε την ενδοκοσμικότητα του Θεού; Πως η ριζική ελευθερία του Θεού υποθάλπει τη ριζική ελευθερία του ανθρώπου; Τα όντα είναι δεδομένα ως προσδιορισμένες φύσεις ή ανοικτά στο αίνιγμα του διαλόγου; Ως ποια ριζική διαφορά υπάρχει πραγματικά η κτιστή φύση; Η χάρις συνιστά μιαν έξοδο από τη φύση ή έναν φωτισμό του άγνωστου πυρήνα της; Ποια είναι η κρυμμένη όψη της Θεανθρωπίας; Αυτά είναι μερικά από τα ερωτήματα τα οποία το βιβλίο τούτο επιχειρεί να αντιμετωπίσει, αναμοχλεύοντας ένα σημαντικό μέρος της νεωτερικής θεολογικής πείρας στην δοκιμασία της οσμωτικής διήθησης των αρχαίων πηγών της.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]