Η ιδιαιτερότητα του θεάτρου έγκειται στο γεγονός ότι εκφράζεται, ως λόγος και ως οπτικοακουστική γλώσσα, μέσα από υπερβάσεις της κοινωνιολογικής ουσίας που συνδέει το πραγματικό με το φαντασιακό. Η υπέρβαση συντελείται σε πολλαπλά επίπεδα θεματικής και αισθητικής προελεύσεως και αναδεικνύεται κατά την παράσταση μέσα από τα ενεργειακά διάμεσα σώματα, που είναι, κυρίως, οι ηθοποιοί και τα αντικείμενα της σκηνογραφίας. (. . .)
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]