Δώδεκα μήνες με τους συνθέτες μας. Με τη μουσική που μεγαλώσαμε, δουλέψαμε, διαδηλώσαμε, ερωτευτήκαμε. Μαζί της ψυχαγωγηθήκαμε, γελάσαμε, κλάψαμε. Σιγοψιθυρίσαμε τον ρυθμό της πάμπολλες φορές. Μ` αυτήν τη μουσική ταξιδέψαμε στον χρόνο. Πώς μπορεί όμως ν` αποτυπώσει μουσική κανείς σ` ένα χαρτί; Η μουσική ακούγεται. Εδώ είναι που αναδύεται η ιδιαιτερότητα της ελληνικής μουσικής. Ίσως και μοναδικότητα στον κόσμο. Η έντεχνη μουσική μας είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την ποίηση. Μέσα από τις νότες της γνωρίσαμε ποιητές και στιχουργούς ποιητές. Γνωρίσαμε τον Ρίτσο, τον Καβάφη, τον Καββαδία, τον Βάρναλη, τον Ελύτη, τον Σεφέρη, τον Λειβαδίτη, τον Καρυωτάκη, τον Γκάτσο, τον Παπαδόπουλο, τον Ελευθερίου, τον Βίρβο, τον Καμπανέλη και τόσους άλλους. Τον Βrecht στην τόσο υπέροχη συνεργασία του με τον Μικρούτσικο. Τον Lorca, τον Hikmet. Ακόμη μαζί με τις νότες των συνθετών μας τραγουδήσαμε στίχους των Θεοδωράκη, Χατζιδάκη, Λοΐζου, Μούτση. Παραθέτοντας τους στίχους τους σιγοψιθυρίζουμε στις νότες που τα έκαναν τραγούδια. Ας τους θυμηθούμε λοιπόν τραγουδώντας τους στην ανάγνωση.

Στέλιος Κανάκης