[Με τις μελέτες του παρόντος τόμου] ο Στάθης Δαμιανάκος... αναδεικνύει και συγχρόνως ανασηματοδοτεί την έννοια της πρωτόγονης επανάστασης... και διασαφηνίζει τους όρους της διαιώνισής της και κυρίως των μεταλλαγών της, αποκαθιστώντας ένα γόνιμο διάλογο με τον εισηγητή του προβληματισμού αυτού, τον Eric Hobsbawm. Μέσα από το παράδειγμα που διερευνά, δείχνει τα δύο επίπεδα στα οποία θα πρέπει να τοποθετείται το πρόβλημα αυτό: του οντολογικώς ιστορικού με τη διακριτή χρονικότητα που συνεπάγεται και της υστερόχρονης ανασηματοδότησης. Αν ανάμεσά τους υφίσταται μία συνέχεια, είναι εκείνη της, μεταβαλλόμενης ωστόσο, πρόσληψης. Αλλά και κάτι περισσότερο, η δυνατότητα της πρωτόγονης επανάστασης να μεταλλαχθεί σε επανάσταση κοινωνική. [...]

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]