Περί του ότι μάλιστα τοις ηγεμόσιν δει τον φιλόσοφον διαλέγεσθαι: Η χρησιμότητα και η πρακτική σημασία της συναναστροφής του φιλοσόφου με τους πολιτικούς άνδρες και τους ηγεμόνες.
Προς ηγεμόνα απαίδευτον: Ο αγαθός ηγεμόνας και η διοίκηση που ασκεί ως μικρογραφία της θείας διοίκησης του κόσμου.
Ει πρεσβυτέρω πολιτευτέον: Ανάπτυξη του ζητήματος αν πρέπει να μετέχουν στην πολιτική ζωή οι ηλικιωμένοι. Ο Πλούταρχος απαντά καταφατικά. Ιστορικά παραδείγματα.
Περί του μη δειν δανείζεσθαι: Επίκριση της συνήθειας ορισμένων να καταφεύγουν αβασάνιστα στον δανεισμό.
Ο βιογράφος και φιλόσοφος Πλούταρχος (50-120 μ.Χ. περ.) γεννήθηκε στη Χαιρώνεια της Βοιωτίας. Με τα ταξίδια του διεύρυνε τον γνωστικό του ορίζοντα και ήρθε σε επαφή με προσωπικότητες της εποχής, κυρίως εξέχοντες Ρωμαίους. Έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στην πατρίδα του και άσκησε δημόσια τα ιερατικά αξιώματα. Το σωζόμενο έργο του διακρίνεται στο ιστορικό-βιογραφικό μέρος και στα ονομαζόμενα `Ηθικά` συγγράμματα. Στους `Παράλληλους βίους` παραβάλλονται επιφανείς Έλληνες και Ρωμαίοι και συγκρίνονται εμμέσως οι κόσμοι που καθένας εκπροσωπεί. Στα `Ηθικά` αναπτύσσονται, άλλοτε υπό μορφή διαλόγων και άλλοτε πραγματειών ή διατριβών, ζητήματα ηθικής, φιλοσοφίας, επιστήμης, πολιτικής, φιλολογικής κριτικής, καθώς και θέματα από τον χώρο της θρησκείας, της φύσης, της ιστορίας κ.λ.π. Πολυμαθής και με λεπτό πνεύμα, ο συγγραφέας εξέφρασε με απλότητα και αισιόδοξη αντίληψη τις παραδοσιακές Ελληνικές αξίες. Το έργο του τέρπει και διδάσκει, όντας παράλληλα σπουδαία πηγή της γραμματείας των κλασικών και των Αλεξανδρινών χρόνων.

[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]