Κοιμόταν συνέχεια. . . Έτσι κι αλλιώς, και ξύπνια. . . η ζωή της πάλι άχαρη θα `ταν. . . Ξυπνούσε πρώτη του αιώνα, κοιταζόταν στον καθρέφτη και ξανακοιμόταν. Τη δωδεκάτη ημέρα - πώς λέμε «την πρώτη ημέραν εποίησεν ο Θεός. . .» -, τη δωδεκάτη ημέρα λοιπόν η Ιστορία βρέθηκε νεκρή. Γδυτή, γερμένη στο πλάι, με το κεφάλι συστραμμένο προς τα μέσα, σε στάση εμβρύου. Μίλησαν για φόνο. Κανείς δεν είχε βαφτεί. . . Η Ιστορία από μόνη της έκανε φλεβοτομία. Όταν ένα πρωί, φυλλομετρώντας το χαρτοβασίλειό της, είδε ότι της έλειπαν σελίδες. . .

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]