Τα έργα του Ντιφόου, του εμπόρου που έγινε συγγραφέας, έχουν γοητεύσει γεννεές αναγνωστών. Ο ηθικολογικός τόνος που συνοδεύει την πολύ συγκεκριμένη άποψη που έχει για τη ζωή έρχεται, είναι αλήθεια, σε διάσταση με τη χρεωκοπία του στο εμπόριο και με την αμφίβολη πολιτική του δράση. Μα ο Ντιφόου ήταν ένας ρεαλιστής. Στη θέση των λεπταίσθητων αισθημάτων της λογοτεχνίας της εποχής του, τοποθέτησε την κοινή λογική της ανερχόμενης μεσαίας τάξης και με τα έργα του Ροβινσώνας Κρούσος και Μολ Φλάντερς αναδείχτηκε σε πρώτο μυθιστοριογράφο της Αγγλικής Γλώσσας.
`Η Χρονιά της Πανούκλας` (1722), όπως και τόσα άλλα από τα έργα του, είναι μια μυθοπλαστικής ανάπλαση βασισμένη πάνω σε πραγματικά γεγονότα. Αποτελεί το πρότυπο και υπόδειγμα κάθε απόπειρας ν` αποδοθεί η `πόλις`, ο τρόμος μάλιστα της `πόλεως`, του `άστεως`, σε στιγμές επιδημίας, πολιορκίας, ή εχθρικής κατοχής.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]