(...) Η `Φύση` του Έμερσον είναι ένα έργο κλασικό και ειλικρινές. Ο συγγραφέας εξομολογείται, παραθέτει τις προσωπικές του εμπειρίες και απόψεις, διακηρύσσει τον πρωταρχικό ρόλο της φύσης στη ζωή του ανθρώπου. Το δοκίμιο αυτό, σαν από άμβωνα εκφωνημένο, με την αμεσότητα των ιδεών του, πραγματεύεται τη λαχτάρα του ανθρώπου για λύτρωση μέσα από τη διαδικασία και τη θεωρία του υπερβατισμού. Οι λειτουργίες και η χρησιμότητα της φύσης, οι αντιλήψεις γι` αυτή - από τον ιδεαλισμό μέχρι το θαυμασμό για την ομορφιά - αποτελούν τις βασικές συνιστώσες αυτού του κλασικού πλέον έργου.

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]