(...) «Η μέθοδος της αγιογραφίας δεν είναι δυνατόν να εξαντληθεί μόνο στο περιεχόμενο ενός τόμου. Διαπίστωσα ότι έπρεπε και τις εμπειρίες μου της τελευταίας δεκαπενταετίας να τις κάνω ευρύτερα γνωστές. Παρατηρώντας τις τοιχογραφίες σύγχρονων αγιογράφων, διαπίστωνα με θλίψη την έλλειψη μιας ουσιαστικής παιδείας. (...) Η αγιογραφία, ως τέχνη προσωπογραφική και δοξαστική της μορφής, αρθρώνεται, ακόμη και στην ποιητική της εκδοχή, στη γνώση της φυσικής ανατομίας και των αναλογιών. Στα πρόσωπα επίσης των εικόνων νέων αγιογράφων έπασχε η έκφραση από ανάλογη άγνοια αναλογιών και σχεδιασμού των μελών. Όλα αυτά με ώθησαν και έγραψα τον δεύτερο τόμο της τεχνικής. Παρουσιάζω αναλυτικά όλα εκείνα τα στοιχεία που είναι κοντά σε όλες τις εικόνες: ανατομία, αναλογίες μελών, γνωριμία με το πρόσωπο του Χριστού και των αγίων, από μνήμης σχεδιασμό χεριών, ποδιών, προσώπων».
[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]