Σε μια ορισμένη χρονική περίοδο της ζωής του, ο Σέρλοκ Χόλμς, θα έπαιρνε την απόφαση να αποσυρθεί στο Νότιο Ντάουνς όπου τα ενδιαφέροντά του θα επικεντρώνονταν στη μελέτη της ζωής των μελισσών και στη συγγραφή ενός σχετικού συγγράμματος. Εδώ λογάριαζε πως θα ήταν το τελευταίο του `αραξοβόλι` κι ότι η περίοδος των περιπετειών έκλεινε οριστικά. Απόφαση που έμελλε να μην πραγματοποιηθεί, αφού θα είχε την υπέρτατη τιμή να τον επισκεφτεί σ` αυτό το απομονωμένο καταφύγιο κι ο ίδιος ο πρωθυπουργός, αυτοπροσώπως, που θα έκανε έκκληση στα πατριωτικά του αισθήματα να ανακαλέσει την απόφασή του. Έτσι, από τη μια στιγμή στην άλλη, και προκειμένου να εξαρθρώσει ένα δίκτυο κατασκόπων που δρούσε στη χώρα, θα εγκατέλειπε την ειδυλλιακή ζωή της αγγλικής υπαίθρου και θα βρισκόταν στο Σικάγο, σε μια σχολή ειδικής εκπαίδευσης απ` όπου θα αποφοιτούσε εφοδιασμένος με όλες τις σχετικές γνώσεις αντικατασκοπίας. Από κει κι ύστερα, η ξεχωριστή ευφυΐα και η απαράμιλλη ικανότητά του, θα τον οδηγούσαν στα ίχνη αυτής της μυστικής οργάνωσης και αργά και μεθοδικά θα έφτανε κάποια στιγμή και στον Φον Μποργκ - εγκέφαλο των ξένων πρακτόρων. Ωστόσο, για τον Σέρλοκ Χόλμς, αυτή θα ήταν μια πικρή εμπειρία καθώς θα ένιωθε τα φοβερά μηνύματα των καιρών και καθώς η σύλληψη του γερμανού αρχικατασκόπου θα ήταν ο τελευταίος του άθλος πριν αποσυρθεί οριστικά από το προσκήνιο.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]