Σχίζοντας το πέπλο της υποκρισίας με το οποίο οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους κάλυψαν τον πόλεμο στο Κοσσυφοπέδιο, ο Πολ Βιριλιό ξεσκεπάζει με δριμύτητα την απάτη της ανομίας τους, δείχνοντας ότι η φύση των βομβαρδισμών υπαγορεύτηκε από στρατηγικά και όχι από ηθικά κριτήρια. Πίσω από την ανθρωπιστική ρητορική, ο συγγραφέας διακρίνει μια δόλια καινοτομία στις μεθόδους διεξαγωγής του πολέμου: ο εδαφικός χώρος αντικαθίσταται από τον τροχιακό χώρο, στον οποίο ένα σύστημα παγκόσμιας τηλε-επιτήρησης συνδέεται με τις νέες τεχνολογίες των πληροφοριών και των οπλικών συστημάτων.
Η Ευρώπη, θύμα εδώ και σαράντα χρόνια μιας στρατηγικής αποτροπής, θεμελιωμένης στην υπεροχή όπλων μαζικής καταστροφής, βλέπει τώρα να τη διαδέχεται μια στρατηγική εξαπάτησης που στηρίζεται στην ικανότητα του κυβερνοχώρου για μια ψηφιακή πληροφόρηση, αλλά κυρίως για μια γενικευμένη αποπληροφόρηση. Κάτω από το όνομα της παγκόσμιας πληροφορικής κυριαρχίας, οι ΗΠΑ, η τελευταία μεγάλη δύναμη, εξαπολύουν τώρα την επανάσταση στις στρατιωτικές υποθέσεις.
Η «Στρατηγική της Εξαπάτησης», είναι μια ζωτικής σημασίας εξέταση όχι μόνο του πολέμου στη Γιουγκοσλαβία, αλλά και αυτού που ο Βιριλιό αποκαλεί «παλιμπαιδισμό του τέλους-του-αιώνα», όπου η πραγματικότητα ανάγεται στις τρεμοπαίζουσες εικόνες μιας οθόνης.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]