Η Αποκάλυψη του Ιωάννου, βιβλίο εικόνων και συμβόλων, υπαινικτικό κι εκφαντικό μαζί, ομιλεί σε κάθε μας αίσθηση, με ήχους και χρώματα, με ευωδίες και γεύσεις, με λόγο ποιητικό και βαθιά διαισθητικό. Αποτελεί σύστημα σημείων το οποίο εγγράφει περισσότερα από αυτά που κάθε φορά ευθέως κοινωνεί, μεταβαλλόμενο, καθώς εκτίθεται, σε πεδίο ποικίλων, κατά περίσταση, αναγνώσεων. Το ως εν γάμου κοινωνία μυστήριο της συναντήσεώς μας, της συναντήσεως της Νύμφης ανθρωπότητας με τον Νυμφίο Χριστό, το οποίο διατρέχει το βιβλίο της Αποκαλύψεως, εγκρύπτεται οικονομία Θεού εντός του μυστηρίου της Εκκλησίας· εκεί αποκαλύπτεται διαρκώς καινό ως δώρημα πνευματικό, ως βίωμα ουράνιο και των αιωνίων αγαθών προληπτικό, ως τύπος της αλήκτου εν τοις Εσχάτοις σχέσεως μεταξύ Ακτίστου και κτιστού.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]