«Οι φίλοι τον λατρεύουν. Οι αντίπαλοι τον αναθεματίζουν. . . Έκανε τόσους ανθρώπους να δακρύσουν από χαρά, από συγκίνηση, από περηφάνια. Και οι αντίθετοι τον παρουσιάζουν σαν άσπλαχνο κακούργο, σαν ένα ματοβαμμένο αρχιληστή. . . Τι νάταν απ` όλα αυτά ο Άρης Βελουχιώτης;» Τέτοιες σκιαγραφήσεις, όπως αυτή, που επιχειρεί ο ποιητής Γ. Κοτζιούλας στο βιβλίο του «Όταν ήμουν με τον Άρη», που δίνουν μια συγκρουσιακή εικόνα της προσωπικότητάς του, δεν είναι ασυνήθιστες στις περιγραφές των επαναστατικών ηγετών. Μια τέτοια επαναστατική μορφή υπήρξε και ο Άρης Βελουχιώτης. [. . .]
[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]