Μία ανάγνωση του Μαρξ μέσα από τη γνωριμία με τον Χέγκελ, μία ανάγνωση του Μαρξ μέσα από την «υλιστική αντιστροφή» - τη μεγάλη τομή της σκέψης του - με τον χεγκελιανό στοχασμό. Ο Μαρξ ωστόσο όχι μόνο αυτής της «υλιστικής αντιστροφής» αλλά και της ανθρωποκεντρικής του αντιστροφής της απρόσωπης διαλεκτικής του Χέγκελ. Ο Μαρξ έτσι ως φιλόσοφος της Πράξης. Και οι σημαντικές στιγμές της ιστορίας της ιδεολογίας μας, από τον Όμηρο ως τον σημερινό επαναστατικό Λόγο, κοιταγμένες μέσα από έναν τέτοιο «ολικό» μαρξισμό (. . .).

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]