Ο Χρήστος, ο Σταύρος, η Όλγα, ο Βαγγέλης και η Ιωάννα ήταν μια ομάδα από παιδιά βαθιά προβληματισμένα, με πνευματικά και κοινωνικά ενδιαφέροντα. Η κοινωνία ήθελαν να διέπεται από αξίες που να ανυψώνουν τον άνθρωπο και όχι να τον υποβιβάζουν, όπως συμβαίνει σήμερα. Το σχολείο ήθελαν να παρέχει ουσιαστική μόρφωση και όχι απλώς να εφοδιάζει τους αποφοίτους με ένα χαρτί για να το χρησιμοποιήσουν στην αγορά εργασίας. Ήθελαν να κατανοήσουν τον κόσμο μέσα στον οποίο ζουν για να καθορίσουν συνειδητά τη στάση τους απέναντι του. - Για να κατανοήσουμε την εποχή μας, είπε ο Χρήστος, θα πρέπει να μελετήσουμε όλες τις προηγούμενες εποχές, από τότε που εμφανίστηκε ο άνθρωπος μέχρι σήμερα. Τα άλλα παιδιά συμφώνησαν με την άποψη του Χρήστου και άρχισαν να αναζητούν τρόπους για να προσεγγίσουν μια τέτοια γνώση. Τα βιβλία και το διαδίκτυο, που είχαν στη διάθεση τους, έδιναν πολλές αλλά αντιφατικές πληροφορίες, που περισσότερο τους μπέρδευαν παρά τους βοηθούσαν να αποκτήσουν μια ολοκληρωμένη αντίληψη.
Τότε αποφάσισαν να επισκεφτούν ένα γέρο δάσκαλο που φημιζόταν για τις γνώσεις του και να ζητήσουν τη βοήθειά του. Ο δάσκαλος δέχτηκε με ανυπόκριτη χαρά τα παιδιά και υποσχέθηκε να τα βοηθήσει. Αφού κάθισε αναπαυτικά στην πολυθρόνα του είπε και στα παιδιά να καθίσουν και να του υποβάλουν ερωτήσεις.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]