(. . .) Σαπφώ και Λευκάτας. Ένα πρόσωπο και ένας τόπος που η παράδοση θέλει να συνδέονται παράξενα. Ο Λευκάτας γίνεται τόπος αποχωρισμού της λυρικής ποιήτριας του 7ου αι. Σαπφούς από τη ζωή για τον άτυχο έρωτά της για τον Φάωνα. Το ακρωτήριο της Λευκάδας γίνεται βήμα απόσχισης της Σαπφούς από τη ζωή, της εγκατάλειψης, του χωρισμού. Στοιχεία άρρηκτα δεμένα και με την ποίηση της Σαπφούς, με τρόπο όμως διαφορετικό. Οι ποιητικοί στίχοι της Σαπφούς είναι γεμάτοι ερωτική και ανθρώπινη ευαισθησία. Η Σαπφώ ήταν η ποιήτρια του κάλλους, η ποιήτρια που πίστευε στη βίωση της έντασης και της ομορφιάς γιατί αφήνουν μονιμότερα αποτελέσματα στις ψυχές των ανθρώπων. (. . .)
[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]