"Η Μάρω Δούκα είναι πιθανότατα η πιο προικισμένη από όσους πεζογράφους μας εμφανίστηκαν μετά το 1974. Πιθανώς δε και η πιο δημοφιλής, αν κρίνει κανείς από το ότι τα 5 προηγούμενα βιβλία της εγνώρισαν συνολικά 37 εκδόσεις [...].

Προικισμένη, λοιπόν, και δημοφιλής - μα και νομίμως φιλόδοξη, δηλαδή μονίμως ανικανοποίητη από τα επιτεύγματα της. Αναδυόμενη από το χθόνιο διήγημα (Η Πηγάδα, 1974), έκανε μακροβούτι στην δαιμονική νουβέλα (Πού `ναι τα φτερά;, 1975) και αναπλωρίζοντας τάχα στο επιούσιο διήγημα (Καρρέ Φιξ, 1976), ξανοίχτηκε πια στο "αιρετικό" μυθιστόρημα (Η αρχαία σκουριά, 1979) [και] πλαγιοδρόμησε στο φιλήσυχο (Η πλωτή πόλη, 1983) [...]".

Γ. Π. Σαββίδης, Στήλη: "Κριτική"
"Το Βήμα", Κυριακή 24 Ιουλίου 1988