Η Άννα Αβραμέα κατόρθωσε να μελετήσει μια περιοχή που διαρκώς εξελίσσεται: εγκαινίασε με τον τρόπο αυτόν μια νέα μορφή ιστορικής γεωγραφίας, της δυναμικής των μεταβολών.
Τις μεταβολές αυτές η Αβραμέα τις παρακολουθεί βήμα προς βήμα χάρη στην αφθονία των πληροφοριών της και την οξυδέρκεια της προβληματικής της· αναλύει έτσι όλη αυτή τη μακρά περίοδο, διερευνώντας τις αλλαγές που επέφεραν τα απρόοπτα της ιστορίας και οι ανθρώπινες ενέργειες, αλλά καταγράφοντας επίσης, στο μέτρο του δυνατού, τα αποτελέσματα των φυσικών μεταβολών (π.χ. της μετακίνησης της ακτογραμμής) στο περιβάλλον και στις δραστηριότητες των πληθυσμών.
Αυτή η δυναμική ιστορική γεωγραφία πέτυχε να περιγράψει με πρωτότυπο τρόπο την αργή διαδικασία της παρακμής του αρχαίου τρόπου ζωής, παρά τις τοπικές αντιστάσεις, και αποτύπωσε με φυσικό τρόπο την εμβέλεια της δράσης της κεντρικής εξουσίας σε μια περιοχή η οποία κατέληξε, παρά τη στρατηγική της θέση, να γίνει περιφερειακή και δευτερεύουσα για την Κωνσταντινούπολη. [...] Αναμφίβολα, το έργο της Αβραμέα ανοίγει νέους ορίζοντες χάρη στην ευρείας κλίμακας έρευνά της.
Με την ορθότητα της ερμηνείας της και την ποιότητα των απαντήσεων που δίνει στα ζητήματα που θέτει, η παρούσα μελέτη θα παραμείνει για πολλά χρόνια έργο αναφοράς.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]