(. . .) Η παντοκρατορία του Χ: Αυτού που δια-γράφει. Χοϊκό. Χθόνιο, Χαοτικό για το Χώρο, για το Χρόνο. Το Χ που σΧίζει - δημιουργώντας τη ρωγμή στην επιφάνεια των πραγμάτων, αναδεικνύοντας σε κινητήριο μοΧλό τη λεπτομέρεια. Μια Χαίνουσα πληγή της α-πορίας (του γράφοντος, και της γραφής, και του κειμένου).
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]