Όταν η Κλειώ φεύγει, η Γη κινδυνεύει να καταστραφεί και η Χρυσάνθη μένει μόνη και λυπημένη. Δεν πάει σχολείο, για μέρες μένει αμίλητη και νηστική, σκίζει τετράδια και βιβλία, βγαίνει γυμνή στους δρόμους. Όμως δεν είναι τρελή, τρελό είναι το καράβι που πήρε την Κλειώ μακριά. Τρελό είναι το ποτέ πια. Έρημος ο πλανήτης, καμένα τα δάση και συμφορά. Ο έμπορος, ο συγγραφέας, ο γεωμηχανικός δεν μπορούν να κάνουν τίποτα. Πώς να σώσεις τη Γη όταν δε νοιάζεσαι για δυο φίλες που δεν είναι πια μαζί; Η νεράιδα της Γης θα στείλει για παρηγοριά στη Χρυσάνθη τη Νεφέλη, ένα μικρό λευκό ζώο, κι η Γη θα γίνει και πάλι μια αγκαλιά με λουναπάρκ και ζαχαρωτά. Περνά ο καιρός και γίνονται πολλά, ώσπου το 2078 η μικρούλα Χ. ονειρεύεται και φτιάχνει στην τάξη της μια παράξενη ζωγραφιά. Μια μουσική γεμίζει το σχολείο κι ο πλανήτης Γη έχει για πάντα σωθεί.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]