«Αφότου ο άνθρωπος βρέθηκε στη γη, η μουσική ήρθε σ` αυτόν εξ` ουρανού αποκάλυψη, σαν γλώσσα που ξεχωρίζει ανάμεσα σ` όλες τις γλώσσες. Η μουσική μιλάει στην καρδιά με όσα η καρδιά έχει μέσα της κρυμμένα, είναι συνομιλία ανάμεσα στις καρδιές. Είναι όμοια με την αγάπη, η δύναμή της αγγίζει όλους τους ανθρώπους. Οι πρωτόγονοι την τραγουδούσαν μέσα στην έρημο. Οι βασιλιάδες μέσα στα παλάτια ριγούν στο άκουσμά της. Οι μάνες που έχασαν το παιδί τους την έπλεξαν με τους στεναγμούς τους, έγινε θρήνος που έλιωνε τις πέτρες. Οι άνθρωποι μες στην παραφορά της χαράς την έβαλαν στις απολαύσεις τους, έγινε ύμνος που ανακούφιζε γλυκά όσους υπέφεραν από τις συμφορές. Μοιάζει με τον ήλιο που χαιρετάει με τις αχτίδες του όλα τ` αγριολούλουδα» (Η μουσική) . . .«Στην τρέλα μου, βρήκα ελευθερία και γαλήνη· την ελευθερία της μοναξιάς και τη γαλήνη αυτών που κανείς δεν τους καταλαβαίνει, γιατί όσοι μας καταλαβαίνουν υποδουλώνουν κάτι μέσα μας. . .» (Ο τρελός).

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]