Όταν εξετάζεται το φαινόμενο της οικογένειας, και γενικότερα της κοινωνικότητας, συχνά εκχωρείται στην ψυχολογία ο,τιδήποτε ανήκει στο πεδίο των αισθημάτων. Όμως τα αισθήματα, ακόμη και τα πιο αυθόρμητα, έχουν κι αυτά κοινωνική προέλευση. Χρειάζεται, επομένως, μια θεώρηση του εξουσιαστικού πλαισίου και του συσχετισμού οικονομικών και συμβολικών δυνάμεων, που διέπουν τις σχέσεις μέσα και ανάμεσα στις οικογένειες, και μαζί μια νέα αναλυτική τεχνική, ικανή να παρακολουθεί τη συγκρότηση και την κυκλοφορία των αισθημάτων μεταξύ γονέων και παιδιών ή μεταξύ των ίδιων των παιδιών, και την επίδρασή τους στις γαμήλιες επιλογές και τις συγγενειακές σχέσεις. Αυτό επιχειρεί η εθνογραφική μελέτη του Μπερνάρ Βερνιέ, στηριγμένη σε διεξοδική επιτόπια έρευνα στην Κάρπαθο. Σε μια κοινωνία όπως της Καρπάθου, όπου διασώζεται ως τις μέρες μας ένα σύστημα συγγένειας μοναδικό στην Ευρώπη, τα άτομα έχουν την τάση να επιλέγουν ως συντρόφους τους συνονόματους αγαπημένων συγγενών τους. Δίνεται, λοιπόν, μια ξεχωριστή ευκαιρία να ελεγχθούν κοινωνιολογικά οι υποθέσεις στοχαστών, όπως ο Φρόϋντ και ο Στέκελ, σχετικά με την «αιμομικτική» επιλογή που γίνεται στη βάση ενός βαφτιστικού ονόματος. Ο πρωτότυπος διάλογος της ανθρωπολογίας των συναισθημάτων με τη θεωρία της πρακτικής αναδεικνύει την Ελλάδα σε τόπο συζήτησης των κεντρικών ζητημάτων της σύγχρονης κοινωνικής επιστήμης.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]