Αντικείμενο έρευνας και μελέτης της παρούσας εργασίας είναι το σύστημα κοινωνικής αρωγής στο πεδίο της ποινικής δικαιοσύνης. Επιχειρείται η παρουσίαση και αξιολόγηση του γερμανικού συστήματος κοινωνικής αρωγής στον τομέα της παραβατικότητας, το οποίο χαίρει μίας σχετικά μακράς παράδοσης, προκειμένου να εξεταστεί, αν και σε ποια έκταση είναι δυνατόν να αποτελέσει πηγής αξιοποίησης για τον έλληνα νομοθέτη και πρακτικό. Παράλληλα προσεγγίζεται το αντίστοιχο ελληνικό σύστημα με συγκριτικές παρατηρήσεις και σχόλια. Παρά την ποικιλία των συστημάτων οργάνωσης των κοινωνικών υπηρεσιών στο πεδίο της ποινικής δικαιοσύνης σε ευρωπαϊκό επίπεδο, αναφορικά με το περιεχόμενο της εργασίας των κοινωνικών υπηρεσιών, υπάρχει μία σειρά κοινών στοιχείων, επειδή τα κοινωνικά και προσωπικά προβλήματα των δραστών είναι ως επί το πλείστον παρόμοια (π.χ. ασταθές κοινωνικό περιβάλλον, ανεργία, κατάχρηση ναρκωτικών ουσιών). [...]
(Από τον πρόλογο του βιβλίου)