Άμστερνταμ 2006. Η λεγόμενη `υπερδραματική` τέχνη, η οποία συνίσταται στη χρήση ανθρώπινων μοντέλων ως καμβάδων, βρίσκεται στο απόγειο της παντοδυναμίας της σε διεθνές επίπεδο, κάνοντας τις πιο προωθημένες μορφές καλλιτεχνικής έκφρασης να φαντάζουν ξεπερασμένες, και η πιο φιλόδοξη έκθεση του πιο μυστηριώδους εκπροσώπου της, του Ολλανδού Μπρούνο Βαν Τυς, είναι στα σκαριά. Και ξαφνικά ένα νεαρό μοντέλο, ένα δεκατετράχρονο κορίτσι που ήταν ο «ανθρώπινος καμβάς» στο έργο `Ξεπαρθένεμα`, στη Βιέννη, πέφτει θύμα φρικτής δολοφονίας. Η κινητοποίηση της αστυνομίας και του αυστριακού Υπουργείου Εσωτερικών σκοντάφτει στις πιέσεις του πανίσχυρου Ιδρύματος Βαν Τυς να μη γνωστοποιηθεί το έγκλημα στο κοινό, αφού η είδηση θα προξενούσε πανικό στα μοντέλα και δυσπιστία στους αγοραστές υπερδραματικής ζωγραφικής. Στο μεταξύ, η Κλάρα Ρέγιες, που εργάζεται ως καμβάς σε γκαλερί της Μαδρίτης, δέχεται επίσκεψη από δύο άντρες που της προτείνουν να συμμετάσχει στο πιο «σκληρό και ριψοκίνδυνο» έργο που έχει φανταστεί. Ένα συγκλονιστικό νουάρ μυθιστόρημα που βυθίζει τον αναγνώστη σ’ ένα συναρπαστικό και τρομακτικό κόσμο όπου οι άνθρωποι είναι έργα τέχνης. Μια αναμέτρηση ανάμεσα στην ομορφιά και τον τρόμο, που μας φέρνει αντιμέτωπους με την αξία της τέχνης και της ανθρώπινης ζωής και καθιερώνει τον Σομόθα ως έναν από τους πιο οξυδερκείς και επινοητικούς συγγραφείς του καιρού μας.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]