Ο Αριστείδης Φυλακτός είχε δύο μεγάλες αγάπες στη ζωή του. Η μία ήταν η Αϊσέ, η Τουρκάλα γειτονοπούλα του. Η άλλη ήταν η Κύπρος, η αγωνιζόμενη πατρίδα του. Με την πρώτη τους χώριζε το εθνικιστικό μίσος που ξέσπασε ανάμεσα στους Έλληνες και τους Τούρκους της Κύπρου το 1955. Για τη δεύτερη αγωνίστηκε ηρωικά, προδόθηκε, φυλακίστηκε, καταδικάστηκε σε θάνατο. Γλίτωσε από καθαρή τύχη. Στη λαίλαπα του πολέμου η Αϊσέ γίνεται για τον Αριστείδη μια απόμακρη, γλυκιά ανάμνηση. Κι έτσι θα μείνει μέχρι το 1973, όταν μια δολοφονία στην πράσινη γραμμή έρχεται αναπάντεχα να ξεθάψει εκείνο το μακρινό παρελθόν.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]