Είτε νόμιμη είτε παράνομη, κάθε υιοθεσία εμπεριέχει τους δικούς της κινδύνους. Δεν ξέρεις που θα σταθεί η μπίλια. Ποιος θα βγει τελικά κερδισμένος. Αν η ρουλέτα δεν ήταν εξαρχής πειραγμένη. Σε ένα παιχνίδι με ρευστούς κανόνες, όπου όλα τα χτυπήματα επιτρέπονται, δεν μπορείς παρά να ευχηθείς να μην σου συμβεί το χειρότερο. Να αφεθείς στις αγαθές προθέσεις των αγνώστων. Στην καλοσύνη των ξένων. Ο Πέτρος Τατσόπουλος αφηγείται την ιστορία της υιοθεσίας που γνωρίζει καλύτερα. Της δικής του υιοθεσίας. Μια υπόθεση ξεκαρδιστική όσο και συγκινητική, αν και συνήθως για τους λάθος λόγους. Καθαρόαιμες κωμικές σκηνές εκτρέπονται αναπάντεχα προς μια δραματική κατεύθυνση, ενώ συμβάντα που προορίζονται να αγγίξουν τις πιο ευαίσθητες χορδές του αναγνώστη γαργαλούν απροσδόκητα τις πατούσες του. Όπως και στο Λούκι Λουκ, οι ράγες και το τρένο προχωρούν ταυτόχρονα. Κανένας δεν γνωρίζει τον προορισμό.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]