(. . .) Αρχαία και φουτουριστική, ιερή και βέβηλη, τέτοια είδε την Πόλη ο συγγραφέας στη διάρκεια του προσκυνήματός του. Χειραγωγώντας διαδοχικά τη συγκίνησή του, την παιδεία του και μια τρυφεράδα - πότε πότε όχι χωρίς χιούμορ - μας οδηγεί στην ίδια την καρδιά της ισλαμικής πνευματικότητας, αποκαλύπτοντας και σε μη Μουσουλμάνους αλλά και σε Μουσουλμάνους πολλές ανύποπτες πλευρές - θρησκευτικές ή καθημερινές - της ζωής στη Μέκκα.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]