Είναι ποτέ δυνατόν να αντιληφθούμε την επικαιρότητα χωρίς τις απαραίτητες ιστορικές αναφορές, από τη στιγμή που και οι πιο πρόσφατες εξελίξεις έχουν τις ρίζες τους στο παρελθόν; Που, παραδείγματος χάριν, να τοποθετήσουμε τους πολέμους του Ιράκ, αν δεν έχουμε ποτέ μιλήσει για τη Μεσοποταμία; Οι εικόνες μας σοκάρουν, αλλά δεν μας αφορούν. Βλέπουμε τα πάντα, αμέσως, σε απευθείας σύνδεση αλλά δεν καταλαβαίνουμε τίποτα.
Πριν από έναν αιώνα, όσοι ήξεραν ανάγνωση ήξεραν και να τοποθετούνται στο χώρο και το χρόνο. Σήμερα δεν είναι πλέον το ίδιο. Οι Δυτικοί έχουν μετατραπεί, ως επί το πλείστον, σε ανθρώπους χωρίς παρελθόν, σε `αμνήμονες`. Κατά μία παράδοξη ειρωνεία, το ζήτημα του `καθήκοντος προς τη μνήμη` δεν ήταν ποτέ τόσο έντονο όσο στους σημερινούς καιρούς της λήθης, εφόσον ένα προτέρημα δεν εκθειάζεται παρά μόνο όταν έχει ξεχαστεί. Αν προσθέσετε σε όλα αυτά και τη χρηματιστηριακή περιφρόνηση για το μακροπρόθεσμο, θα καταλάβετε ότι ο μοντερνισμός μας κατασκευάζει αναλώσιμους καταναλωτές, που με μανιώδη τρόπο επιδίδονται στο ζάπινγκ, παρά υπεύθυνους πολίτες με θέληση να κατανοήσουν και να οικοδομήσουν.
Από εδώ λοιπόν πηγάζει η απλή ιδέα, φιλόδοξη και ταπεινή ταυτόχρονα, να γράψουμε ένα συνοπτικό βιβλίο ιστορίας με χρονολογική αφήγηση, για όλους τους αναγνώστες που επιθυμούν να εντοπίσουν την προσωπική τους μοίρα στη μεγάλη συλλογική ιστορία, ηρωική και τραγική -λογική ή παράλογη- του ανθρώπινου γένους.
Ιδού λοιπόν μια σύνοψη της ιστορίας της ανθρωπότητας. Αληθινή διήγηση όπου ο αναγνώστης θα μπορέσει να βρει ερμηνείες γεγονότων που φαντάζουν αναμφισβήτητα.
Απευθύνεται σε όλους, εκτός από τους επαγγελματίες ιστορικούς.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]