-Μιλόρδε, αναμφισβήτητα τον κλέψαμε τον κύριο Αργυρόπουλο, είπε ο Ρούμφιους στον Εβανταίηλ, δείχνοντάς του όλες τις διαφορές του παπύρου από τα συνηθισμένα τυπικά. Πρώτη φορά βρίσκεται αιγυπτιακό χειρόγραφο που περιέχει κάτι άλλο, εκτός από ιερατικούς τύπους. Ω! θα το αποκρυπτογραφήσω, ακόμα κι αν χρειαστεί να χάσω τα μάτια μου! Ακόμα κι αν η αξύριστη γενειάδα μου κάνει τρεις φορές το γύρο του γραφείου μου! Ναι, θα σου το αποσπάσω το μυστικό σου, γη της Αιγύπτου. Ναι, θα μάθω την ιστορία σου, ωραία νεκρή, γιατί αυτός ο πάπυρος, που έσφιγγες πάνω στην καρδιά σου με το χαριτωμένο σου μπράτσο, πρέπει να το περιέχει! Και θα δοξασθώ, και θα γίνω ισάξιος του Σαμπολιόν, και θα κάνω το Λέπσιους να σκάσει από τη ζήλεια του!
Ο δόκτορας κι ο λόρδος επέστρεψαν στην Ευρώπη. Η μούμια, αφού την ξανατύλιξαν στα σπάργανα της και την ξαναέβαλαν μέσα στα τρία της φέρετρα, κατοικεί στο πάρκο του λόρδου Εβανταίηλ στο Λινκολνσάιρ, μέσα στη βασάλτινη σαρκοφάγο που έφερε με πολλά έξοδα ο λόρδος από το Μπιμπάν-ελ-Μολούκ, και δεν την έδωσε στο Βρετανικό Μουσείο. Μερικές φορές ο λόρδος ακουμπά στη σαρκοφάγο, φαίνεται να ονειρεύεται βαθιά, κι αναστενάζει...
Μετά από τρία χρόνια εντατικής μελέτης, ο Ρούμφιους κατάφερε ν` αποκρυπτογραφήσει το μυστηριώδη πάπυρο, εκτός από κάποια χωρία που ήταν φθαρμένα ή είχαν άγνωστα σύμβολα και τη λατινική του μετάφραση, μεταγραμμένη από εμάς, θα τη διαβάσετε με αυτόν τον τίτλο: Η Ιστορία της Μούμιας

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]