Το σημαδάκι εκείνο του Θεού μέσα σε ολόκληρο τον κόσμο που θα ακουμπήσεις πάνω του για να ξαποστάσεις από τον κόπο της εβδομάδας ή του χειμώνα εκεί όπου ο άνθρωπος απεγνωσμένα ψάχνει τα σημάδια του Θεού του. Από τους πανάρχαιους χρόνους τον Θεό τον ονομάζει Βριττόμαρτυ και Αφαία και Ελλάνιο Δία και διαλέγει για ιεροφάντη του τον δίκαιο Αιακό ποθώντας κοινωνική τουλάχιστον δικαιοσύνη στους σκληρούς εκείνους χρόνους. Και μετά απλώνει τους θεούς του στην Κολώνα και στο Ελλάνιο και σ` ολάκερη τη γη του για να του δώσουν την θέση τους στην Χρυσολεόντισσα και στον Άγιο Ιούλιο και Ιουλιανό και στην Αγία Αθανασία και στον Άγιο Λουκά και στον Άγιο Κρίσπο και στην Αγία Θεοπίστη και να κλείσει ο χορός των αγίων με τον άγιο της αγάπης και της ταπείνωσης που γίνεται εδώ και τόσα χρόνια ο γλυκύτατος πατέρας του νησιού με την μεγάλη εκείνη αγκαλιά που χωράει κάθε έναν που θα τρέξει κοντά του και θα του ζητήσει από το να ακούσει σημάδια του μέχρι αυτό που πραγματικά έχει ανάγκη. Αυτό το σημαδάκι του Θεού ο λέει ο χάρτης της Ελλάδας Αίγινα. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]